ΟΙ ΑΝΤΡΕΣ ΜΟΥ ΚΙ ΕΓΩ

"...Ολόφρεσκος κι ο έρωτάς μας. Δεν χορταίναμε να τον νταντεύουμε και να τον καμαρώνουμε να μεγαλώνει. Τον καμαρώνανε, τον ζηλεύανε και βασικά και κυρίως τον κουτσομπολεύανε και οι άνθρωποι γύρω μας. Βόμβα είχε σκάσει στον περίγυρό μας! Και επειδή στο φιλοθεάμον και στο φιλήκοον κοινό αρέσουν τα αλμυρούτσικα θέματα και του παρέχουν υλικό για τη διέγερσή της, σε λανθάνουσα κατάσταση ευρισκόμενης, φαντασίας του, γίναμε τα πρόσωπα της ημέρας. Το καλοκαίρι εκείνο είχαμε γίνει το πιο "καυτό" θέμα. Μας συζητούσαν οι πάντες: μαθητές, γονείς μαθητών, συνάδελφοι καθηγητές μα και η γειτονιά ολόκληρη..."
Μια σε πρώτο πρόσωπο αφήγηση των περιπλανήσεων της ηρωίδας από αγκαλιά σε αγκαλιά, που βαστάει από την εφηβεία ως την προχωρημένη ωριμότητα. Μακρόχρονες σχέσεις και περιστασιακές συνευρέσεις, τραγελαφικά απρόοπτα με τους "άντρες της" συνυφαίνονται ανάλαφρα, με χιούμορ αλλά και με διάθεση αυτοανάλυσης. Πίσω από την τολμηρή προσωπική αφήγηση διακρίνεται και το κοινωνικό και πολιτικό περιβάλλον της "γενιάς της Μεταπολίτευσης".