ΕΝ ΟΝΟΜΑΤΙ ΤΗΣ ΑΝΟΙΞΗΣ

Ορλί. Τέλη φθινοπώρου του 1974. Επιτέλους στο Παρίσι. Όχι βιβλία, φυλλάδες, λόγια και πρώην αξιέραστες δεσποσύνες από καθέδρας της οδού Σίνα. Κατευθείαν στον αστερισμό του θρύλου. Ο πρώτος αστερισμός. Αλλά το Παρίσι είναι η καρδιά της εξέγερσης. Σημάδια παντού. Από τα πιο χωνεμένα μέχρι τις φωτιές του μέλλοντος. Έτσι έχω μάθει για τούτη την πόλη όπου ο οι ιδέες, οι καλές τέχνες, τα οδοφράγματα και ο έρωτας είναι συστατικό της δημοκρατίας. Πως όλα εδώ δοκιμάζονται. Πως θα δοκιμαστώ και γω.