ΘΑ ΣΕ ΚΑΝΩ ΒΙΒΛΙΟ 'Η ΤΑ ΜΟΝΑΧΙΚΑ ΜΥΡΜΗΓΚΙΑ

Απόσπασμα

Ο μεγάλος φόβος να μείνω μόνη.
Η αγωνία της εγκατάλειψης· ο πανικός για τις μελλούμενες απειλές.
Εγώ.
Αυτή η ανάγκη, η επιθυμία να είναι το σπίτι κατοικημένο. Κατοικημένο από μικρά ζωντανά, όχι από ανθρώπους, αυτοί φεύγουν. Το σπίτι κατοικημένο· γαλήνη.

Στα παιδικά μου χρόνια, τα ζώα και τα φοβόμουνα και τα αγαπούσα. Έτσι και σένα· ακριβώς έτσι.
Τα άλλα, η προσμονή, η ελπίδα για χαρά, η ίδια η χαρά, ο φόβος, ο φόβος για μια χαρά που τέλειωσε, αυτά ήρθαν αργότερα.
Στην αρχή ήταν κάτι σαν παιχνίδι, μια παράσταση, κάποια τελετή. Μια τελετή μόνο για μένα· αυτά δεν μοιράζονται· έλεγα πως ίσως με σένα. Κι άρχισα να σου γράφω· φοβόμουνα να σου μιλώ.