Το βιβλίο αφορά τους τρόπους με τους οποίους οι οικονομικά και κοινωνικά περιθωριοποιημένοι άνθρωποι υφίστανται καθημερινά την απόρριψη.
Αφορά τον αγώνα για αξιοπρέπεια απέναντι στην αμείλικτη περιφρόνηση. Χρησιμοποιεί μέρος της ίδιας της εμπειρίας του συγγραφέα που ζει στη φτώχεια καθ’ όλη τη διάρκεια των πρώτων 25 χρόνων του, καθώς μπαινοβγαίνει στη φυλακή, στο σύστημα περίθαλψης και την αστεγία, και πώς αυτός και οι συνοδοιπόροι του περιπλανώνται στα τραύματά τους και ο ένας στον άλλον.
Αφορά τη βία του πατριαρχικού καπιταλισμού της λευκής υπεροχής και τους τρόπους με τους οποίους αυτή η βία πληγώνει το σώμα και το μυαλό μας.
Αφορά όμως και την αγάπη, τη φροντίδα και την αλληλεγγύη που είναι η καθημερινή επαναστατική πρακτική από τα κάτω.