Για τις ερμηνευτικές προσεγγίσεις των Κειμένων Νεοελληνικής Λογοτεχνίας Γ΄ Γυμνασίου οδηγός των συγγραφέων υπήρξε η πολυετής διδακτική τους πείρα. Ωστόσο, ο σχεδιασμός της όλης προσπάθειας έγινε και με βάση τα σύγχρονα δεδομένα της θεωρίας της λογοτεχνίας και της διδακτικής. Ειδικότερα:

1.       Το εισαγωγικό μέρος, η ερμηνευτική προσέγγιση, οι αισθητικές παρατηρήσεις και η σύνθεση ακολουθούν τη γνωστή διδακτική μέθοδο της Ανάλυσης και της Σύνθεσης. Η προσέγγιση του περιεχομένου και της μορφής γίνεται συγχρονικά (τι λέει το κείμενο και πώς το λέει). Ωστόσο, για διευκόλυνση του μελετητή υπάρχουν και οι αισθητικές παρατηρήσεις σε ξεχωριστή ενότητα.

2.       Όπου η ερμηνευτική προσέγγιση είναι, ως ένα βαθμό, συνοπτική, οι λεπτομέρειες καλύπτονται από τις Εργασίες του σχολικού βιβλίου και τις Συμπληρωματικές Εργασίες. Αποφεύγονται κατ’ αυτό τον τρόπο οι επαναλήψεις και οι πλατειασμοί.

3.       Στα «παράθυρα» κάθε ερμηνευόμενου κειμένου παρέχονται στοιχεία από την ιστορία της λογοτεχνίας ή ερμηνεύονται έννοιες και όροι από τη θεωρία της λογοτεχνίας και της λογοτεχνικής κριτικής.

4.       Τέλος, ως συλλογική προσπάθεια, οι ερμηνευτικές μας προσεγγίσεις είναι φυσικό να διασώζουν το ύφος και τον τρόπο ερμηνείας κάθε συγγραφέα. Τούτο όχι μόνο δε βλάπτει, αλλά και υποβάλλει μια πλουραλιστική αντίληψη, ικανή να καταπολεμήσει το μονοσήμαντο και το δογματικό.