Στην κυριότερη από τις μονές που ίδρυσε ο άγιος Βενέδικτος, το Μόντε Κασσίνο, συνέταξε τον Κανόνα των Μοναχών (RegulaMonachorum), ένα από τα μεγαλύτερης επιρροής έργα στην ιστορία του χριστιανικού μοναχισμού. Ο Κανόνας του αγίου Βενεδίκτου συστήνει μια απαράμιλλη διατύπωση των θεμελιωδών αξιών του μοναχικού βίου, προάγοντας την υπακοή, την ταπείνωση, την αδελφοσύνη και την προσευχή, ενώ ταυτόχρονα αναδεικνύει την πνευματική αγωγή που εξυψώνει την ψυχή προς τον Θεό. Είναι κάτι περισσότερο από ένα απλό σύνολο εντολών για τον μοναχικό βίο˙ είναι η πνευματική πυξίδα που καθοδηγεί τους μοναχούς από την υπακοή και την ταπείνωση, μέχρι την καθημερινή πειθαρχία και την ιερή προσήλωση στη λατρεία. Το έργο, οργανωμένο σε έναν Πρόλογο και 73 Κεφάλαια, παρουσιάζει με απαράμιλλη σαφήνεια τις θεμελιώδεις αρχές της κοινοβιακής ζωής, αποκαλύπτοντας έναν ανθρωπισμό και μια λιτότητα που το καθιστούν αξεπέραστο στο είδος του.
Αυτό το διαχρονικό νομοθετικό κείμενο του αγίου Βενεδίκτου, απαλλαγμένο από τις περιπλοκές των επιμέρους κανόνων, αποτυπώνει την ουσία της μοναχικής παράδοσης και προβάλει τις ευαγγελικές αξίες ως έναν πανανθρώπινο οδηγό για την πνευματική τελείωση. Ακόμα και σήμερα, ο Κανόνας του αγίου Βενεδίκτου παραμένει μια ζωντανή παρακαταθήκη που εμπνέει και καθοδηγεί όχι μόνο τους μοναχούς, αλλά κάθε αναζητητή της πνευματικής αλήθειας.
