… Ἄφησέ με ναρθῶ μαζί σου. Τί φεγγάρι ἀπόψε! Εἶναι καλὸ τὸ φεγγάρι, - δὲ θὰ φαίνεται ποὺ ἄσπρισαν τὰ μαλλιά μου. Τὸ φεγγάρι θὰ κάνει πάλι χρυσὰ τὰ μαλλιά μου. Δὲ θὰ καταλάβεις. Ἄφησέ με νἄρθω μαζί σου.
Ὅταν ἔχει φεγγάρι, μεγαλώνουν οἱ σκιὲς μὲς στὸ σπίτι, ἀόρατα χέρια τραβοῦν τὶς κουρτίνες, ἕνα δάχτυλο ἀχνὸ γράφει στὴ σκόνη τοῦ πιάνου λησμονημένα λόγια - δὲ θέλω νὰ τ᾿ ἀκούσω. Σώπα.
Ἄφησέ με νἄρθω μαζί σου λίγο πιὸ κάτου, ὡς τὴ μάντρα τοῦ τουβλάδικου, ὡς ἐκεῖ ποὺ στρίβει ὁ δρόμος καὶ φαίνεται ἡ πολιτεία τσιμεντένια κι ἀέρινη, ἀσβεστωμένη μὲ φεγγαρόφωτο τόσο ἀδιάφορη κι ἄϋλη, τόσο θετικὴ σὰν μεταφυσικὴ ποὺ μπορεῖς ἐπιτέλους νὰ πιστέψεις πὼς ὑπάρχεις καὶ δὲν ὑπάρχεις πὼς ποτὲ δὲν ὑπῆρξες, δὲν ὑπῆρξε ὁ χρόνος κ᾿ ἡ φθορά του. Ἄφησέ με νἄρθω μαζί σου…
Ἡ σονάτα τοῦ σεληνόφωτος, Γιάννης Ρίτσος
Ο Γιάννης Ρίτσος γεννήθηκε την 1η Μαΐου 1909 στη Μονεμβασιά και απεβίωσε στην Αθήνα στις 11 Νοεμβρίου 1990. Το έργο του περιλαμβάνει πάνω από εκατό ποιητικές συλλογές, μυθιστορήματα, θεατρικά έργα και μελέτες. Αποτελεί σίγουρα ένα από τα πρόσωπα ορόσημα της ελληνικής ποίησης, αλλά και μια από τις ιστορικές μορφές του 20ου αιώνα.
Η ζωή του Ρίτσου σημαδεύτηκε από τη νόσο της φυματίωσης, την οποία κατάφερε να ξεπεράσει, περνώντας μέσα από πολλαπλές δοκιμασίες. Η περίοδος που πέρασε στο σανατόριο του "Σωτηρία" σηματοδότησε την επαφή του με τον μαρξισμό και την Αριστερά, επηρεάζοντας βαθιά την ποίησή του.
Ως επάγγελμα δήλωνε ποιητής “απαρηγόρητος παρηγορητής του κόσμου” και συνέχιζε: “είμαι κι εγώ από την ίδια ράτσα· επιμένω· δεν το βάζω κάτω”.
Η πολιτική του δράση περιλαμβάνει τη συμμετοχή στα κινήματα των "Πρωτοπόρων" και το Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Ακολούθησαν εξορίες σε νησιά όπως η Λήμνος και η Μακρόνησος, ενώ κατά τη διάρκεια της χούντας εξορίστηκε ξανά στο Καρλόβασι της Σάμου, σε κατ’ οίκον περιορισμό με την κόρη του και τη μητέρα του. Με την επιστροφή της δημοκρατίας, απέκτησε ευρεία αναγνώριση και βραβεύσεις.
Αγαπούσε τη ζωγραφική και τη θάλασσα. Ήταν εγγενώς ρομαντικός και παρατηρούσε κάθε μικρή λεπτομέρεια γύρω του. Ο ίδιος δήλωσε κάποτε “Ερωτευμένος πάντα με τα δέντρα, τα πουλιά, τα ζώα και τους ανθρώπους, / ερωτευμένος προπάντων με το κάλλος των καθάριων στοχασμών / και με το κάλλος των νεανικών σωμάτων”.
Τα ποιήματα του, όπως η "Σονάτα του Σεληνόφωτος" και ο "Επιτάφιος," αποτελούν κορυφαία έργα της ελληνικής ποίησης. Μετέφρασε έργα άλλων ποιητών, όπως Ναζίμ Χικμέτ και Βλαντίμιρ Μαγιακόφσκι, ενώ με τη μελοποίηση του έργου του από τον Μίκη Θεοδωράκη οι στίχοι του κατάφεραν να μείνουν για πάντα χαραγμένοι στις καρδιές των Ελλήνων.
Ο Γιάννης Ρίτσος αναγνωρίστηκε σε παγκόσμιο επίπεδο, διακρίσεις όπως το κρατικό βραβείο ποίησης και το Bραβείο Λένιν.
Παρόλα αυτά δεν μπόρεσε να κερδίσει ποτέ το Νoμπέλ Ποίησης, παρόλο που προτάθηκε αρκετές φορές, πιθανότατα λόγω των πολιτικών του πεποιθήσεων. Το σίγουρο είναι ότι η ειλικρίνεια που διακατέχει την ιδεολογική του προσήλωση και η αφοσίωσή του στην τέχνη καθιστούν το έργο του Ρίτσου διαχρονικό.
Ανακάλυψε τον κόσμο του Γιάννη Ρίτσου εδώ.
